Gehoorzaamheid van een Barones.

Sinds Abby bij ons is komen wonen, zit ik met haar op gehoorzaamheidstraining.
Ik steek er ook best veel tijd in om van Abby een fijne gehoorzame hond te maken.
In het begin mocht ze ook los lopen, maar naar mate ze ouder werd ging ze er vaker vandoor.
En dan bedoel ik: er ook ECHT vandoor.
Uit het oog, en soms stonden we dan ook 1,5 uur te wachten, en gingen van ellende maar zelf zoeken.
Als je dat een paar keer gebeurt is, baal je enorm. Dus ze kwam niet meer los, alleen op een afgesloten terrein mocht ze rond rennen. En daar luisterde ze dan wel ook, Kom voor, geen probleem.
Maar zodra we in het veld waren, bananen in de oren en weg wezen. Soms als we met de groep gingen wandelen bleven alle honden in de buurt met elkaar spelen, en de barones rende 600 meter verder door een veld. En komen, ho maar. Of ze verdween gewoon.
Nou waren onze vorige honden labradors, die bleven gewoon in de buurt. Ik ben dus niet gewent dat je hond zomaar verdwijnt. Ik schiet dan in de stress. Bang dat haar wat gebeurt.
En ik wil gewoon niet dat ze achter wild aan gaat. Met alle gevaren van dien.

Bianca kwam met het voorstel om een Petsafe te kopen, een apparaat waarmee je de hond op afstand een lichte stroomschok kan geven.
Ik kreeg zelf een schok bij dat voorstel.
Maar ik hoorde van steeds meer mensen dat zo'n apparaat echt werkt.
Bij ons in de groep zit een jager met een kleine Münsterlander, en die raadde me het ook aan.
Hij gebruikte het ook als hij ging jagen, want dan is het nog gevaarlijker als ze zomaar achter wild aan gaan. Ze kunnen voor het schot doorlopen.
Ik ben op internet gaan googlen, en kwam op een jachtforum terecht.
Daar spraken meer mensen over zo'n apparaat, en iedereen was er tevreden over.
Je kan de hond lekker laten loslopen, je geeft een commando met geluidsignaal, niet reageren TIK.

Nog eens met Roger overlegt, die vond het een goed idee.
Beter een kleine tik ,dan geruk aan een slipketting of staan schreeuwen in het veld.
Een hond moet los kunnen lopen, maar moet wel gehoorzaam zijn., was zijn mening.
Ik heb zelf ook een hekel aan honden die niet luisteren.

Dus ik zo'n apparaat gekocht.
Afgelopen zondag ben ik samen met Bianca het gaan uitproberen.
Wat mij betreft het EI van Columbus. In een woord GEWELDIG!.
Zondag was het nog even uitproberen, hoe ik zelf ermee moet omgaan.
Maar Abby reageerde er goed op.
Maandag was ik alleen met Abby.
Omdat ze toch wel een gevoelig hondje is, had ze het meteen door.
Commando, signaal, niet reageren TIK.
Ik heb gisteren en vandaag een boswandeling gemaakt van 2x 1,5 uur en ze heeft al die tijd losgelopen.
Een keer ging ze achter vogels aan, een keer roepen, geluid, tik en ze kwam terug.
Vandaag wilde ze achter een buizerd aan, was de toon alleen al genoeg.
Als ik haar riep kwam ze meteen, wat dan uitbundig werd beloont met stem en koekje.
Dit is nou lekker relaxed lopen. Je hondje plezier, kan lekker snuffelen, rennen en doen,
maar als je wilt dat ze luistert, luistert ze ook. Dus baasje ook plezier.
Ik ben dus heel blij dat ik het advies van Bianca heb opgevolgt.

Abby met vos

Bianca heeft iedere week wel een nieuwe uitdaging voor hond en baas.
Is het geen hertenkop of everzwijnenpoot,
vandaag had ze een vos bij zich.
Nou weet ik dat honden het helemaal niet prettig vinden om een vos te apporteren.
Ik was dan ook zeer benieuwt hoe Abby het zou doen.

Het is de eerste keer dat ze een vos zag en moest apporteren. Dus eerst werd er uitgebreid aan gesnuffeld.

Voorzichtig pakte ze hem vast,

oei, toch wel zwaar.

Bianca maakte het extra aantrekkelijk door even met de staart te zwaaien.

nog 1 keer snuffelen, en toen.....

JAAAAA, GOED ZO!!!!!!

KOM VOOR!!!

Toch wel knap van haar.
Ze kwam hem keurig voor brengen, maar liet hem toen vallen.
Aan de afwerking moet dus nog gewerkt worden, maar Bianca had een grijns van oor tot oor.
En ik was super trots op mijn Baronnesje.

JARIG!!!!

Abby is vandaag jarig.
1 jaar is ze geworden.
Vanmorgen hebben we "lang zal ze leven" voor haar gezongen, en ze zong vrolijk met ons mee.
Abby is uitgegroeid tot een prachtige jonge hond.
We zijn trots op haar, en we genieten iedere dag van haar.
Van haar lieve kroelmomenten tot haar ondeugd streken.
Hier een kleine impressie van 1 jaar Abby.

Hier gingen we de eerste keer kijken, 3 dagen oud.
Abby ligt in het midden met haar buikje omhoog.

Abby zuigt aan de vinger van Roger. We wisten toen nog niet dat ze bij ons zou komen wonen,

maar de band was al gesmeden.

3 weken oud.

4 weken oud, stiekem hadden we onze keuze al gemaakt.

( Abby ook)

5 weken oud.

Bianca vond dat Abby het meest bij ons paste.

6 weken oud en nu is ze nog steeds gek op botjes.

Samen met Maggie, onze oude labrador.

Week 7, hier kwamen we Abby halen.

Die arme Maggie werd belaagd.

De 1e dag bij ons thuis.

Uitgeteld van alle indrukken.

1e keer in de stad op het terras.

knuffelen met Roger, nog steeds haar favoriete bezigheid.

6 maanden, zwemles van Maggie

7 maanden, voor het eerst 1,5 uur verdwenen.

Hulptroepen, Bianca, Amber en pap ingeschakeld om mee te zoeken.

 10 maanden, samen met Brutus en Amber gaan wandelen.

                                                         Abby is een snelle tante geworden.

en een mooie dame.

Training.

Iedere zondag wordt er getraint met andere honden.
Helaas kan ik er om de week niet bij zijn vanwege mijn werk.
Meestal worden op de dagen dat er niet ben prachtige foto's genomen van hard werkende hondjes,
en nog harder werkende baasjes. Zie blog van Bianca http://www.cayerblanck.blogspot.com/ 
Vandaag heb ik geprobeert zelf wat foto's te maken terwijl ik met Abby aan het oefenen ben.

Eerst aan de kauw snuffelen. ( Deze heb ik van Bianca gekregen om mee te oefenen)
Foto is op zijn kop.

Apport!

KOM VOOR!

Deze deed ze heel goed, jammer van mijn arm

Mijn knap meisje

Daarna nog even lekker de benen strekken.

                                                                   KOM VOOR!

                                                AF! op het commando van de fluit en handgebaar.
                                    Ze was los, dus ik vond het toch wel knap.

                                     En nog even snuffelen naar molletjes.

Zo maar een avondje thuis.

Wat doen Abby en Roger 's avonds als ik niet thuis ben?
Heerlijk samen mutsen!

Roger, je moet me wel op mijn buikje kroelen!

Samen gapen

Heerlijk zo samen op de bank

Kusje

Genoeg geknuffeld, dan ga ik lekker in mijn stoel liggen

Abby en Brutus.

Afgelopen zondag begon de cursus weer.
Meggie was met Bianca meegekomen, ze bleef een dagje daar.
Brutus werd door de baas bij de cursus afgeleverd en moest ook weg.
Ook Brutus moest mee met Bianca naar huis.
Ik bood aan om een middagje op Brutus te passen.
Roger zou het wel leuk vinden om hem weer eens te zien.
Zo gezegd zo gedaan. Brutus ging met mij en Abby mee naar haar.
Het werd een leuke middag. Een leuk duo samen.

Thuis gekomen werden eerst de pootjes gewassen.
Daarna werd Brutus rondgeleid door de woonkamer.
Ze kregen allebei een botje, maar vonden het gezelliger er eentje te delen.

Abby heeft Brutus de oren gewassen. Hij vond het heerlijk

En de tanden gepoetst.

Samen spelen is natuurlijk geweldig.

Daarna aan de wandel.

Brutus had een dode vos gevonden in de struiken.

Samen los spelen in het veld. Brutus moest  wel even vertellen dat HIJ de baas is.

Maar Abby is wel sneller. Waar ben je nou???

Brutus moest even bijkomen.

Samen weer op pad.

Daarna nog even samen Romeo van de wei halen.
Wat gebeurt daar?

Samen met Roger op het stro.

De pootjes zijn schoongemaakt. ( zie de natte-hondenvoetjes)
Daarna Brutus weer terug gebracht naar Bianca, want hij zou weer opgehaald worden.
Abby heeft de hele avond geslapen, moe maar voldaan.
Brutus heeft zich keurig gedragen bij ons. Hij mag best nog een keertje komen om te "Jatsen"