Deze week staat in het teken van opnieuw proberen.
Morgen ga ik met Abby naar een jager.
Daar ga ik met haar op het schot oefenen.
Tijdens de aanleg-proef reageerde ze licht op het schot.
Morgen ga ik de proef opnieuw met haar doen in combinatie met wat apportjes.
Ik wil zien hoe ze nu reageert. Als we tijdens de training oefenen met strijkers en luchtdrukpistool
reageert ze totaal niet. Maar op het schot van een geweer reageerde ze dus wel.
Volgens Tiny Poort en Tonny te Boome moest ik het gewoon nog eens oefenen en dan zou het wel goed komen.
Dus dat ga ik met Abby doen. Ik heb er best wel zin in. Ik hoop dat ik wat foto's kan maken.
Verder heb ik mij ingeschreven voor 2 shows.
De Jachthonden- show in Bennekom en de hondenshow in Tilburg.
De show in Goes was mij goed bevallen. Ik wist niet of Abby en ik het wel leuk zouden vinden.
Abby vond het allemaal best daar in Goes.
Vandaar dat we het in Bennekom en Tilburg nog eens gaan proberen.
En ik hoop dat ik nu wel met haar een Uitmuntend kan halen.
Aan Abby zal het zeker niet liggen.
Ook gaan we weer meedoen aan de jaarlijkse clubmatch van de NGMV.
Het was vorig jaar een gezellige dag, dus dit jaar zijn we weer van de partij.
vrijdag 27 april 2012
maandag 23 april 2012
Naar de show in Goes.
Het begon allemaal tijdens de aanleg proef.
Ik kreeg van Dhr. Arxhoek complimentjes over Abby.
Hij was helemaal verliefd op dit hondje, en hij zei dat hij haar het mooiste van het nest vond.
Ik zou met haar show moeten gaan lopen.
Tja, dat wilde ik dan toch wel eens gaan proberen.
Bianca ging met Casper naar Goes, zodoende dat ik Abby daar ook ingeschreven had.
Tijdens de cursus zaterdag nog wat geoefend, want show lopen is eigenlijk ook wel een vak.
Zaterdag avond Abby nog wat bijgeknipt aan de pootjes en in bad gestopt.
Zondagmorgen om 5:00 uit bed. Broodjes smeren en Roger was zo lief om even met Abby te wandelen.
Om 9.30 konden we de nummers ophalen.
We waren pas om 14:00 aan de beurt. We moesten een hele tijd wachten voor we aan de beurt waren.
Gelukkig is er genoeg afleiding.
Er valt van alles te zien en te beleven. En natuurlijk ook kraampjes waar je van alles kan kopen.
Behalve Casper en Abby was er nog een Münsterlander aanwezig.
Onyx van Barbara van de Burgt.
Het was een gezellige sfeer. Even een broodje eten.
De zenuwen waren nu toch wel erg.
Het was mijn eerste keer, en voor Abby ook.
Abby liep keurig met mij mee.
Je had grotere passen moeten nemen. Dan loopt Abby ook beter.
Tja, ik wist het wel. Ik had andere ook grote passen zien nemen en nog gedacht daar moet ik aan denken. Maar dan sta je daar voor het eerst helemaal alleen in die ring, en dan denk waar ben ik in hemels naam aan begonnen! Ik had Bianca met Abby moeten laten lopen.
Maar zo leer je het natuurlijk nooit.
Al met al was ik zeer tevreden.
Het was een hele leuke leerzame dag. En ik wil echt nog wel laten zien dat ik het beter kan.
Abby heeft zich de hele dag keurig gedragen en vond het leuk.
Geen Uitmuntend op het keurverslag, maar wel een fantastische dag.
Hier was alle spanning weg, en konden Bianca en ik weer lachen.
Na de show stelde Bianca voor om nog even naar het strand te gaan.
Daar hadden we wel oren naar.
Dus daar gingen we.
Abby en ik.
Guido met Casper.
Ik kreeg van Dhr. Arxhoek complimentjes over Abby.
Hij was helemaal verliefd op dit hondje, en hij zei dat hij haar het mooiste van het nest vond.
Ik zou met haar show moeten gaan lopen.
Tja, dat wilde ik dan toch wel eens gaan proberen.
Bianca ging met Casper naar Goes, zodoende dat ik Abby daar ook ingeschreven had.
Tijdens de cursus zaterdag nog wat geoefend, want show lopen is eigenlijk ook wel een vak.
Zaterdag avond Abby nog wat bijgeknipt aan de pootjes en in bad gestopt.
Zondagmorgen om 5:00 uit bed. Broodjes smeren en Roger was zo lief om even met Abby te wandelen.
Om 5:50 stond Bianca voor de deur.
Abby ingeladen en toen richting Moelingen om Casper en baasjes op te halen.
Casper achter bij Abby in de bak. Maar dat ging meteen al niet goed.
Casper was helemaal " in Love" op Abby en liet haar niet met rust.
Abby klom naar voren en zat toen bij Luttgard op schoot.
Om 9:00 waren we ge-installeerd in de hal. Het was toen nog redelijk rustig.
Bianca was even het staan aan het oefenen met Casper.Om 9.30 konden we de nummers ophalen.
We waren pas om 14:00 aan de beurt. We moesten een hele tijd wachten voor we aan de beurt waren.
Gelukkig is er genoeg afleiding.
Er valt van alles te zien en te beleven. En natuurlijk ook kraampjes waar je van alles kan kopen.
Behalve Casper en Abby was er nog een Münsterlander aanwezig.
Onyx van Barbara van de Burgt.
Het was een gezellige sfeer. Even een broodje eten.
De liefde van Casper ging maar niet over.
Het enigste wat hij wilde was bij Abby liggen.
En Abby vond het prima.
De honden gedrogen zich keurig.
Geen gegrom, geen gebijt.
Na een aantal kopjes koffie en de nodige rondjes door de hallen mocht
Bianca de spits afbijten.
Hier staat ze te wachten op haar beurt.
De spanning is wel van haar gezicht af te lezen.
Ze heeft het al zo vaak gedaan, maar het blijft toch een spannende aangelegenheid.
Daar gaat ze samen met Casper.
Ze was de enigste in de ring.
De keurmeester komt Casper betasten.
Wat was het spannend!
Daarna was Onyx aan de beurt.
Ik moest nog even wachten.
Bianca staat op de achtergrond naar Onyx te kijken.
Onyx.
Zowel Onyx als Casper haalden een Uitmuntend. En moesten daarna nog tegen elkaar strijden voor de mooiste reu.
Onyx won, kreeg een CAC en werd BOB.
Casper kreeg een reserve CAC.
Beide waren dik tevreden met het resultaat.
Toen was het mijn beurt.De zenuwen waren nu toch wel erg.
Het was mijn eerste keer, en voor Abby ook.
Abby liep keurig met mij mee.
Kijken of het gebit compleet is.
Pootjes goed zetten.
Bianca, Hellup!! Doe ik het goed?
Wat was ik zenuwachtig.
Wat was het spannend.
Abby kreeg een zeer goed.
15 Monaten alte Hündin von mittlerer Knochenstärke.
Rasse und Geslächtstypische Kopf.
Relativ feste Rücken.
Brusttiefe noch nicht voll entwickelt.
Gangwerk zum Teil etwas unkontrolliert.
Sehr Gut!
Over het gangwerk zei Bianca. Je liep wel hard maar je nam van die kleine pasjes.Je had grotere passen moeten nemen. Dan loopt Abby ook beter.
Tja, ik wist het wel. Ik had andere ook grote passen zien nemen en nog gedacht daar moet ik aan denken. Maar dan sta je daar voor het eerst helemaal alleen in die ring, en dan denk waar ben ik in hemels naam aan begonnen! Ik had Bianca met Abby moeten laten lopen.
Maar zo leer je het natuurlijk nooit.
Al met al was ik zeer tevreden.
Het was een hele leuke leerzame dag. En ik wil echt nog wel laten zien dat ik het beter kan.
Abby heeft zich de hele dag keurig gedragen en vond het leuk.
Geen Uitmuntend op het keurverslag, maar wel een fantastische dag.
Hier was alle spanning weg, en konden Bianca en ik weer lachen.
Na de show stelde Bianca voor om nog even naar het strand te gaan.
Daar hadden we wel oren naar.
Dus daar gingen we.
Abby en ik.
Guido met Casper.
Wat een fantastische afsluiter van een geweldige dag.
Zon, zee, strand en wat te eten. Wat wil een mens nog meer?
Abby aan het loeren naar de meeuwen die langs vlogen.
Tja, het is en blijft toch een jachthond. Zelfs na een vermoeiende dag
op een show.
Een wel verdiende Erdinger.
Broer en zus.
Na deze foto zijn we weer in de auto gestapt en terug naar Limburg gereden.
Guido, Luttgard en Bianca. Bedankt voor deze leuke dag en tot de volgende keer.
Want ik wil MEER...............
dinsdag 17 april 2012
Rinus de vos.
Vanmorgen tijdens de ochtend-wandeling had ik gelukkig weer mijn camera bij me.
Doel: foto's proberen te maken van reeën.
Gisteren had ik er 4 gezien. waarvan 2 zelfs heel kort bij.
Die kwamen een berg afgerend en hadden niet op mij gerekend.
Op 6 meter afstand kwamen ze tot stilstand. Ik draaide me snel om naar Abby, zodat ze er niet achteraan zou vliegen, en de herten gingen er als een speer vandoor.
Het ging zo vlug, de kans om foto's te maken kreeg ik niet.
Dus eigenlijk had ik vandaag gehoopt er weer tegen te komen.
Nou, geen herten vandaag, maar ik werd zeker niet teleurgesteld door moeder natuur.
Ik kreeg een vos voor mijn lens.
Hij was in het veld aan het "spelen". Hij sprong van links naar rechts en toen hij mij in de smiezen kreeg, ging hij er uitgebreid voor zitten om naar mij te kijken.
Wat een prachtig gezicht.
In het midden van de foto.
Ik ben nog steeds aan het freubelen met mijn toestel.
Ik was dan ook verrast dat hij nog dichterbij kon halen.
Ik heb nog even staan kijken wat hij zou gaan doen, maar hij bleef naar me zitten kijken.
Doel: foto's proberen te maken van reeën.
Gisteren had ik er 4 gezien. waarvan 2 zelfs heel kort bij.
Die kwamen een berg afgerend en hadden niet op mij gerekend.
Op 6 meter afstand kwamen ze tot stilstand. Ik draaide me snel om naar Abby, zodat ze er niet achteraan zou vliegen, en de herten gingen er als een speer vandoor.
Het ging zo vlug, de kans om foto's te maken kreeg ik niet.
Dus eigenlijk had ik vandaag gehoopt er weer tegen te komen.
Nou, geen herten vandaag, maar ik werd zeker niet teleurgesteld door moeder natuur.
Ik kreeg een vos voor mijn lens.
Hij was in het veld aan het "spelen". Hij sprong van links naar rechts en toen hij mij in de smiezen kreeg, ging hij er uitgebreid voor zitten om naar mij te kijken.
Wat een prachtig gezicht.
In het midden van de foto.
Ik ben nog steeds aan het freubelen met mijn toestel.
Ik was dan ook verrast dat hij nog dichterbij kon halen.
Hé, wat moet dat daar?
Kan je niet door lopen, dan kan ik verder waar ik mee bezig was?
Ik heb nog even staan kijken wat hij zou gaan doen, maar hij bleef naar me zitten kijken.
maandag 16 april 2012
APK- Keuring.
Vandaag ben ik met Abby bij de dierenarts langs geweest.
Ze moest haar jaarlijkse entingen weer hebben.
Het duurde even voordat we aan de beurt waren, maar Abby heeft zich keurig gedragen.
Ze houdt niet zo van wachten, en kan dat soms luidkeels laten horen.
Maar vandaag deed ze het prima.
In de praktijk zitten 2 dierenartsen. En allebei zijn ze Münsterlander gek.
Eentje heeft zelf 2 kleine Münsterlanders, en kwam apart even kijken hoe Abby zich ontwikkeld heeft.
Verteld dat haar ogen helemaal oké zijn.
De andere dierenarts zette Abby haar spuitje, en ze kreeg neusdruppels tegen kennelhoest.
Nog even op de weegschaal, schoon aan de haak 24,6 kilo.
Hup een koekje erin en weer naar buiten.
Toen we weer thuis waren, was het weer zo mooi, dat ik een flinke wandeling ben gaan maken met Abby.
Natuurlijk weer de camera mee genomen.
Vanmorgen ook al, dus hier een aantal foto's van deze dag.
Ze moest haar jaarlijkse entingen weer hebben.
Het duurde even voordat we aan de beurt waren, maar Abby heeft zich keurig gedragen.
Ze houdt niet zo van wachten, en kan dat soms luidkeels laten horen.
Maar vandaag deed ze het prima.
In de praktijk zitten 2 dierenartsen. En allebei zijn ze Münsterlander gek.
Eentje heeft zelf 2 kleine Münsterlanders, en kwam apart even kijken hoe Abby zich ontwikkeld heeft.
Verteld dat haar ogen helemaal oké zijn.
De andere dierenarts zette Abby haar spuitje, en ze kreeg neusdruppels tegen kennelhoest.
Nog even op de weegschaal, schoon aan de haak 24,6 kilo.
Hup een koekje erin en weer naar buiten.
Toen we weer thuis waren, was het weer zo mooi, dat ik een flinke wandeling ben gaan maken met Abby.
Natuurlijk weer de camera mee genomen.
Vanmorgen ook al, dus hier een aantal foto's van deze dag.
Dit vindt ik toch wel de foto van de week!
Ik sta er zelf van de kijken dat ik dit moment vast heb gelegd.
Prachtig zoals ze staat.
Prachtige adellijke kop.
Deze vond ik gewoon leuk omdat de boom ervoor staat.
Dwaalgast.
Abonneren op:
Posts (Atom)