Dat is een proef, helemaal volgens de regels van de KNJV, maar je haalt geen diploma.
Het is om te zien of je al zover bent met je hond.
Voor mij ontzettend spannend want dit heb ik nog nooit eerder gedaan. Abby natuurlijk ook niet. En daarbij ik wil graag in Haaften mee doen, waar het wel voor het echie is.
Op deze manier weet ik al een beetje wat op mij afkomt.
Dus ik ben hard aan het oefenen met haar. Iedere dag probeer ik wel een onderdeel te oefenen.
Zo ook het schieten.
Gisteren ben ik weer bij Bert geweest.
Afgelopen zondag op de Clubmatch heb ik aan Ronald Mentink gevraagd hoe ik dat nu het beste kan aanpakken.
De jager op 60 meter afstand, een dummy gooier op 30 meter afstand en iedere keer de afstand verkleinen, maar rustig aan opbouwen naar een kleinere afstand.
Gelukkig bood Nicole, mijn vriendin, zich aan om als dummywerper. Roger was voor zijn werk niet thuis.
Bert aan het rondkijken of hij een kraai kon schieten.
Abby moest eerst even een poep doen. ( op de achtergrond)
Abby zit er al helemaal klaar voor.
Mooi meisje is het toch!
De bedoeling is dat Bert schiet, Nicole de dummy gooit en ik Abby op apport stuur.
Belangrijk is dat Abby de link gaat leggen tussen schot en apport. En daarbij natuurlijk niet schrikt.
Dat ging goed!
Bert weer klaar om te schieten.
Nicole klaar om de dummy te gooien.
Dat hebben we 3 keer zo gedaan.
Abby deed het goed. Na het schot keurig op commando apport.
Alleen toen kreeg ze echt wild in de neus en was de dummy niet meer interessant.
Toen hebben we de oefening wat moeilijker gemaakt.
Bert en Nicole zijn een zijpad in gegaan zodat Abby hen niet meer zag.
Dat was natuurlijk wel interessant.
Dus dat deed ze goed.
Kwam ook keurig de dummy terug brengen.
Alleen het voorzitten deed ze niet.
De dummy werd op mijn voeten gesmeten.
Daarna zijn we naar open veld gegaan.
En in lijn samen opgelopen.
Ik met Abby naast me, Nicole een stukje verder naast me met de dummy en Bert weer een stuk verder met geweer.
Dit ging ook goed. Abby ging na het schot meteen het veld in op zoek naar de dummy.
Vindt hem, snuffelt eraan en loopt erover heen, want in het veld waren allemaal lekkere geurtjes.
Jammer genoeg kwam er geen duif of kraai voorbij.
Het belangrijkste voor mij was dat Abby niet schrok van het schot
We zijn toen terug naar de auto gegaan om te kijken of we op een andere plek
nog een kraai konden schieten.
Maar die beesten zijn zo slim.
Als ze de jagersauto zien vliegen ze allemaal op en gaan een aantal bomen verder zitten, daar waar het geweer geen bereik heeft.
Dus zijn we het bos ingelopen.
Misschien dat er een dapper konijn zich liet zien.
Maar ook dat was niet het geval.
Alleen een bosuil gezien.
Door een wei met koeien weer terug naar de auto gelopen.
Langs de bosrand heeft Bert nog 2 keer een schot gelost.
een keertje schrok Abby een beetje omdat ze liep te snuffelen.
Daarna nog een keer geschoten en de dummy gegooid en dat deed ze weer keurig.
We vonden het toen wel genoeg geweest.
Ik wilde het graag positief afsluiten, anders ben je weer terug bij af.
Deze dames zijn schotvast!
Na thuiskomst heeft Abby gespeeld met Axel en Boris.
De ruwharige teckels van Bert en Wendy.
Die heeft hij voor het zweetwerk.
En ze zijn er erg bedreven in.
Axel was helemaal verliefd op Abby.
Ze mocht zelfs bij hem in het hondenhok.
Boris mag daar niet in als hij erin zit.
Volgende week donderdag gaan we weer oefenen.
En daarna nog 2 keer, dan hoop ik dat Abby op 14 juli er klaar voor is.
Bert ik wil je ontzettend bedanken voor de hulp en het enthousiasme waarmee je het doet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten